De routekaart biedt een stapsgewijze aanpak, waarmee betrekkelijk eenvoudig kan worden voorgesorteerd op een nieuw kinderopvangstelsel. Beter toegankelijk voor kinderen en ouders, en gericht op samenwerking tussen onderwijs en opvang. In de afgelopen zeventien jaar heeft het Kinderopvangfonds al haar middelen ingezet om deze doelstellingen dichterbij te brengen: de positionering van kinderopvang als zowel een belangrijk instrument voor de ontwikkeling van kinderen als een belangrijk arbeidsmarktinstrument.

Vanaf de invoering van de Wet Kinderopvang in 2005 heeft het Kinderopvangfonds twee omissies in deze wet onder de aandacht gebracht. De politiek koos ervoor om de tot dan toe geldende praktijk, van kinderopvang als primair een arbeidsmarktinstrument, in een wettelijk kader vast te leggen. De optie om elk kind toegang te geven tot kinderopvang is destijds niet in de wet geregeld. Ten tweede werd afgestapt van de toen gangbare directe financiering, er werd gekozen voor een systeem met toeslagen.

Het is tijd dat een nieuw kabinet deze fouten hersteld. Er is in de loop der jaren een breed maatschappelijk draagvlak ontstaan om kinderopvang ook als instrument in te zetten voor de ontwikkeling van kinderen. Zo kunnen we elk kind een goede start meegeven om als zelfstandig burger een bijdrage te leveren aan de maatschappij. Ook is helder geworden dat we af moeten stappen van het toeslagenstelsel in zijn huidige vorm.

Het is aan een nieuw kabinet om met een visie te komen op de vraag hoe vorm en inhoud te geven aan de herinrichting van het stelsel. De routemap bevat vier kernelementen: een geleidelijke stelselherziening, elk kind toegang tot kinderopvang, geen ouderbijdrage voor lage inkomens en tot slot geen toeslagen, maar instellingsfinanciering.