Tegelijk schuilt er gevaar. Er is overal tekort aan, van grondstoffen tot arbeidskrachten. Alles kan zomaar ineens flink duurder worden, ook de kinderopvang. Vakbonden in de kinderopvang hebben – ook vooralsnog – een loonsverhoging van 3 procent bedongen en gekregen. Is dit genoeg om medewerkers in de kinderopvang vast te houden en nieuwe te werven? En welk effect heeft deze cao-afspraak op de maximale uurprijsvergoeding die de overheid biedt? Of worden hogere uurprijzen gewoon op de bordjes van de ouders gelegd?

En dan is er nog de kabinetsformatie. Welke partijen moeten/kunnen/mogen toetreden tot een nieuw kabinet, al dan niet na nieuwe verkiezingen? En houdt de ‘aanzet tot een regeerakkoord’ dan stand, die VVD en D66 deze zomer nog gebroederlijk hebben geschreven? Daarin staat dat ‘er hoe dan ook algemeen toegankelijke kinderopvang komt door de vergoeding voor kinderopvang fors te verhogen. Zodat deze bijna geheel vergoed wordt, zonder limiet aan het aantal te gebruiken uren.’ Ik citeer ex-informateur Hamer uit haar verslag aan de Tweede Kamer. Om vooral niet te worden misverstaan, voegt ze daar aan toe: ‘We bezien op basis van de gedragseffecten en financiële mogelijkheden de ambitie om de vergoeding te verhogen naar 100 procent.’

Zelf bieden we in dit BBMP-nummer – naast veel aandacht voor de verschillende aspecten van kwaliteitsmonitoring – twee inhoudelijke scenario’s voor de toekomst van de kinderopvang. Waarbij we kunnen gaan voor een doorgaande lijn voor kinderen van 0-6 jaar, met nadruk op spelend leren. Of we verlengen het vve-aanbod naar de eerste drie schooljaren, waarbij de bso een belangrijke rol kan spelen om kwetsbare kinderen een betere start te geven.

Bestel de nieuwe BBMP in print (op=op) via Uitgeverij SWP of in PDF via Kinderopvangkennis.nl. Hier kun je ook een artikel (naar keuze) los bestellen of word abonnee en ontvang o.a. het boek Verderbij cadeau!